Post by s14 on Mar 22, 2013 16:02:58 GMT 1
Zgodnie z tymi pomys³ami, istniej± dowody na to, ¿e linki nisko rosn±ce dzieciñstwo SES z podatno¶ci± na CVD w znacznie pó¼niejszych etapach lifecourse. Niezale¿ny od tradycyjnych czynników ryzyka, osoby poruszone w niskich SES rodzin maj± 2-3 razy wiêksze ryzyko wyst±pienia objawów klinicznych CVD, zw³aszcza krwotoczny udar i zawa³ serca (Galobardes i wsp., 2004;.. Galobardes et al, 2006; Galobardes et al., 2008). Controlling dla doros³ych SES nie eliminuje tych relacji, co sugeruje, ¿e ekspozycje dzieciñstwa do ubóstwa, maj± bezpo¶redni wp³yw na pó¼niejsze ryzyko choroby, co nie jest po prostu funkcja kontynuacji wadê ca³ej lifecourse.
W nadchodz±cych odcinkach oceniamy dowodów istotnych dla modelu twierdzeñ. Po pierwsze, przegl±d literatury, który podkre¶la psychologicznie adaptacyjnych strategii radzenia sobie z stresorów spotykanych w niskich SES kontekstach. Po drugie, sprawdziæ, co wiadomo o tych psychologicznych powi±zanie podej¶æ i procesów biologicznych zwi±zanych CVD. Bior±c pod uwagê to, co jest okre¶lone w modelu bierzemy pod uwagê wyniki, które zawieraj± biologiczne reakcje na stres (przez SNS, hPa osi i uk³adu kr±¿enia), które s± czasem predykcyjnym ryzyka choroby (Krantz i Manuck, 1984;. Linden i wsp., 1997, Linden i wsp., 2003;. McEwen, 1998; Schwartz i wsp., 2003).. Bierzemy równie¿ pod uwagê d³ugoterminowe mechanizmy chorobotwórcze, które s± bardziej proksymalnie do rozwoju chorób uk³adu kr±¿enia, takich jak nagromadzenie trzewnej tkanki t³uszczowej, insulinooporno¶æ, nadci¶nienie, zapalenie uk³adowej i dysfunkcji ¶ródb³onka, ¿e dysk CVD (Brotman i wsp., 2007.; Everson-Rose i Lewis, 2005; Hashimoto i inni, 2001;. Pradhan i wsp., 2002;. Ridker et al, 2000,. Ró¿añski i wsp., 2005,. Seeman i inni, 1997;. Vasan i wsp., 2001). .
Shift-i-utrzymuj± Strategie w kontek¶cie niskiego SES
Proponujemy, aby spo³eczno kontekst, w którym osoby zamieszka³e determinuje, w czê¶ci, czy dana strategia radzenia sobie ze stresem okazuje siê byæ adaptacyjne. Dziêki zgromadzonemu do¶wiadczeniu ¿ycia, niskim SES dzieci przychodz± obj±æ pewne podej¶cie do radzenia sobie ze stresem, które s± wyj±tkowo nadaje siê do spe³nienia szczególne wyzwania z ich ¶rodowiska, a ten sposób ze wzglêdu na ograniczenia dotycz±ce zasobów, w których s± one zazwyczaj dzia³aj±. W szczególno¶ci, w obliczu ograniczenia ¿ywotno¶æ z ograniczonych mo¿liwo¶ci prowadzi osobom mieszkaj±cym w ma³ej kontek¶cie SES na wprowadzenie warto¶ci od zdolno¶ci dostosowania siebie w odpowiedzi na stresory poprzez reappraisals i regulacji emocji (co nazywamy przesuniêcie). W tym samym czasie, w tym kontek¶cie, udana adaptacja powoduje trwa³± przeciwno¶ci z si³±, odnajdywania sensu w trudnych sytuacjach, i utrzymuj±c optymizm w obliczu przeciwno¶ci losu (co nazywamy utrzymuj±cego). W przeciwieñstwie, w¶ród wysokich SES osób, proaktywne dzia³ania maj±ce na celu wyeliminowanie stresu mog± byæ bardziej skuteczne, ze wzglêdu na wiêksze zasoby, ¶rednio, ¿e wysokie osoby SES posiada za udzia³ w prewencji zachowañ, rozwi±zywania sytuacji, a wp³ywaj±ce na wyniki (Aspinwall i Taylor 1997, Gallo i Matthews, 2003; Hobfoll, 1989; Hobfoll, 2001).
W nadchodz±cych odcinkach oceniamy dowodów istotnych dla modelu twierdzeñ. Po pierwsze, przegl±d literatury, który podkre¶la psychologicznie adaptacyjnych strategii radzenia sobie z stresorów spotykanych w niskich SES kontekstach. Po drugie, sprawdziæ, co wiadomo o tych psychologicznych powi±zanie podej¶æ i procesów biologicznych zwi±zanych CVD. Bior±c pod uwagê to, co jest okre¶lone w modelu bierzemy pod uwagê wyniki, które zawieraj± biologiczne reakcje na stres (przez SNS, hPa osi i uk³adu kr±¿enia), które s± czasem predykcyjnym ryzyka choroby (Krantz i Manuck, 1984;. Linden i wsp., 1997, Linden i wsp., 2003;. McEwen, 1998; Schwartz i wsp., 2003).. Bierzemy równie¿ pod uwagê d³ugoterminowe mechanizmy chorobotwórcze, które s± bardziej proksymalnie do rozwoju chorób uk³adu kr±¿enia, takich jak nagromadzenie trzewnej tkanki t³uszczowej, insulinooporno¶æ, nadci¶nienie, zapalenie uk³adowej i dysfunkcji ¶ródb³onka, ¿e dysk CVD (Brotman i wsp., 2007.; Everson-Rose i Lewis, 2005; Hashimoto i inni, 2001;. Pradhan i wsp., 2002;. Ridker et al, 2000,. Ró¿añski i wsp., 2005,. Seeman i inni, 1997;. Vasan i wsp., 2001). .
Shift-i-utrzymuj± Strategie w kontek¶cie niskiego SES
Proponujemy, aby spo³eczno kontekst, w którym osoby zamieszka³e determinuje, w czê¶ci, czy dana strategia radzenia sobie ze stresem okazuje siê byæ adaptacyjne. Dziêki zgromadzonemu do¶wiadczeniu ¿ycia, niskim SES dzieci przychodz± obj±æ pewne podej¶cie do radzenia sobie ze stresem, które s± wyj±tkowo nadaje siê do spe³nienia szczególne wyzwania z ich ¶rodowiska, a ten sposób ze wzglêdu na ograniczenia dotycz±ce zasobów, w których s± one zazwyczaj dzia³aj±. W szczególno¶ci, w obliczu ograniczenia ¿ywotno¶æ z ograniczonych mo¿liwo¶ci prowadzi osobom mieszkaj±cym w ma³ej kontek¶cie SES na wprowadzenie warto¶ci od zdolno¶ci dostosowania siebie w odpowiedzi na stresory poprzez reappraisals i regulacji emocji (co nazywamy przesuniêcie). W tym samym czasie, w tym kontek¶cie, udana adaptacja powoduje trwa³± przeciwno¶ci z si³±, odnajdywania sensu w trudnych sytuacjach, i utrzymuj±c optymizm w obliczu przeciwno¶ci losu (co nazywamy utrzymuj±cego). W przeciwieñstwie, w¶ród wysokich SES osób, proaktywne dzia³ania maj±ce na celu wyeliminowanie stresu mog± byæ bardziej skuteczne, ze wzglêdu na wiêksze zasoby, ¶rednio, ¿e wysokie osoby SES posiada za udzia³ w prewencji zachowañ, rozwi±zywania sytuacji, a wp³ywaj±ce na wyniki (Aspinwall i Taylor 1997, Gallo i Matthews, 2003; Hobfoll, 1989; Hobfoll, 2001).